Barang isuk-isuk kabuktian jalma-jalma pada ngabohongkeun halna anjeuna parantos tepang sareng ontan-ontan samemeh shubuh, mangka anjeuna calik bari ngaraoskeun bingung.
Tidinya ngaliwat Abu Jahal musuh Alloh sarta diuk caketeun Kanjeng Nabi.
Teras ngomong manehna ka Kanjeng Nabi kaya-kaya ngaguguyonkeun: "Cik coba, sugan aya deui dongeng naon ayeuna?".
Ngadawuh Kanjeng Nabi: "Sumuhun aya".
Ceuk Abu Jahal: "Dongeng naon?".
Dawuhan Kanjeng Nabi: "Diisrokeunana abdi dina peuting tadi".
Ceuk Abu Jahal: "Kamana?".
Ngadawuh Kanjeng Nabi: "Ka Baetul Muqodas, Mang".
Ceuk Abu Jahal: "Gening enjing-enjing keneh geus aya di dieu deui?".
Ngadawuh Kanjeng Nabi: "Sumuhun".
Abu Jahal henteu nembongkeun yen manehannana ngabohongkeun alatan sieun Kanjeng Nabi henteu kersaeun nyarioskeun, mangka ngomong Abu Jahal: "Kumaha mun kaula ngageroan jalma sina ngumpul ngadengekeun dongeng anjeun seperti anu geus diomongkeun ku anjeun ka kaula?".
Dawuhan Kanjeng Nabi: "Kantenan mangga".
Ceuk Abu Jahal: "Heh Bani Ka'ab bin Lu-ay, kadarieu sarerea!".
Teras pinuh eta tempat dariuk ngariung Kanjeng Nabi.
Ceuk Abu Jahal: "Coba pok geura nyarita anjeun kana perkara anu tadi geus didongengkeun ka kaula".
Teras ngadawuh Kanjeng Nabi saw: "Saleresna kaula teh di isrokeun dina peuting tadi".
Ceuk kaom anu ngariung: "Kamana?".
Ngadawuh Kanjeng Nabi: "Ka Baetul Muqodas".
Ceuk eta kaom: "Gening enjing-enjing tos aya di dieu deui?".
Ngadawuh Kanjeng Nabi: "Leres".
Teras di antara eta kaom aya anu keprok, kekecrek jeung aya anu nyabakan sirahna, alatan ngarasa kaget. Jeung ngaguruh eta kaom ngaranggap piraku.
-
