Dina nuju perjalanan, anjeuna liren heula, wireh ngambung sesengitan anu kacida sengitna. Mangka tumaros Kanjeng Nabi ka Malaikat Jibril, dawuhannana: "Seungit naon ieu teh, meni kacida sengitna?".
Waler Malaikat Jibril: "Ieu teh sengitna Siti Masitoh tukang nyisiran budak Fir'aun anu istri".
Dina hiji mangsa, Siti Masitoh nuju nyisiran putra Fir'aun anu istri. Tetkala nuju nyisiran, eta sisir murag, mangka ngucap Siti Masitoh: "Bismillahi kalawan nyebat
jenengan Pangeran, ruksak Fir'aun".
Barang ngadangu ucapan Siti Masitoh, eta putra istri Fir'aun tumaros ka Siti Masitoh: "Naha tetep ka anjeun aya Pangeran salian ti bapa kami?".
Mangka ngaweler Siti Masitoh: "Leres, puguh we aya mah".
Teras eta putra Fir'aun ngalaporkeun kajadian eta ka Fir'aun, mangka ngundang Fir'aun ka Siti Masitoh oge sadayana kulawarga Siti Masitoh, teras ditaros Siti Masitoh, pokna: "Naha tetep ka anjeun Pangeran salian ti kami?".
Mangka ngawaler Siti Masitoh: "Ari Pangeran abdi jeung Pangeran aranjeun eta Alloh".
Saparantos ngadangu waleran Siti Masitoh, Fir'aun ngolo-ngolo supados Siti Masitoh balik deui kana agama manehna sarta ninggalkeun agama Siti Masitoh, sareng kulawargana. Tapi Siti Masitoh tetep kiat imanna.
Akhirna Fir'aun mutuskeun yen bade ngahukuman mati ka Siti Masitoh.
Siti Masitoh ngadawuh ka Fir'aun: "Hiji kasaen ti anjeun anu tetep mangfa'at kangge abdi sadaya mun mah anjeun maehan ka abdi
sadaya. Abdi aya panuhun ka salira, muga ngajadikeun ka abdi sadaya dina tempat sareng kuburan anu sahiji. Upami salira ngajadikeun kitu, eta hiji ka saean pikeun salira".
Mangka ngawaler fir'aun ka Siti Masitoh, sareng keluargana: "Beurat-beuratna mah kami ka anjeun teh, asa geus jeung kulawarga. Tapi dalah kumaha, ieu hukum kudu dilaksanakeun ku kami".
Teras Fir'aun marentah supaya ngayakeun kancah sarata, supaya diseuneuan, maksadna bade ngulub Siti Masitoh sakulawarga, mangkaning anu dieusi cai ampul-ampulan.
Teras Fir'aun marentah ngalungkeun kulawarga Siti Masitoh hiji-hiji, kantun Siti Masitoh sareng putrana anu alit anu masih keneh dina ayunan.
Siti Masitoh bingung ninggal putrana anu masih bayi.
Kalawan izin Alloh, eta bayi nyarios: "Mangga ibu, tong mangmang deui, geura alungkeun abdi ku ibu. Saenyana ngalungken ibu ka abdi eta haq".
Saparntos ngadangu cariosan putrana kitu, anjeuna teras ngalungkeun putrana kana kancah, teras disusul ku anjeuna.
-
