Ti langit kaopat teras Kanjeng Nabi naek deui ka langit kalima.
Di dinya Malaikat Jibril nyuhunkeun dibukakeun kana lawang langit ka malaikat anu ngajaga lawang.
Mangka naros anu ngajaga: "Saha ieu teh?".
Waler malaikat Jibril: "Jibril!".
"Sareng saha anjeun teh?", saur nu ngajaga lawang.
"Sareng tuan Muhammad", waler Jibril.
"Naha parantos diutus anjeuna?", saur nu ngajaga.
Waleran Malaikat Jibril: "Puguh we atos mah".
Mangka ngadawuh anu ngajaga: "Bagea sumping Muhammad di tempat lega sareng ahli. Muga Alloh Ta'ala manjangkeun yuswa ki dulur nu jadi gaganti. Ari nu pangsae-saena dulur nyaeta Muhammad, sareng pangsae-saena gaganti sareng anu sumping nyaeta sumpingna Muhammad".
Mangka dibuka langit ka kangjeng Nabi sareng malaikat Jibril.
Samangsa-mangsa Nabi saw leureuh, anjeuna pendak sareng Nabi Harun as. Halna Nabi Harun as eta saparo janggotna bodas, ari saparona deui hideung, ampir kana udelna tina sabab panjangna eta janggot. Di kenca
katuhueun Nabi Harun as aya kaom ti golongan Bani Isroil. Nalika eta Nabi Harun keur ngadongeng ka eta kaomna, mangka uluk salam Kanjeng Nabi ka Nabi Harun.
Teras Nabi Harun ngawaler kana eta salam, sarta ngadawuh Nabi Harun as: "Bagea heh dulur anu sholeh sareng nabi anu sholeh".
Teras ngadu'akeun Nabi Harun ka Kanjeng Nabi kalawan kasaean.
Teras Kanjeng Nabi ngadawuh ka Malaikat Jibril: "Saha
ieu teh, ya Jibril?".
Diwaler ku Malaikat Jibril: "Ieu teh pameget anu di pikaresep ku kaomna, nyaeta nabi Harun putrana 'Imron.
-
